Hodowla owiec

Stado zarodowe owiec w Garzynie prowadzone jest już od roku 1919. Dało ono początek wielu znakomitym stadom. W roku 1945 stado to przeżywało kryzys. Pozostało tylko 50 szt. słabych matek. W ciągu następnych dziesięciu lat sprowadzono 48 matek z Niemiec i pobliskich stad zarodowych. W 1958 roku zaimportowano kolejne 45 szt. matek i kilka tryków. Od roku 2007 stado merynosa polskiego zostało zakwalifikowane do programu rolno – środowiskowego ras zachowawczych (merynos polski w starym typie).

Głównym celem hodowlanym jest poprawa plenności i mięsności przy zachowaniu dobrej jakości wełny.

Na przyszłe maciorki wybiera się jagnięta od matek o wyższej plenności niż średnia stada (w przypadku stada garzyńskiego jest to poziom około 150%). Płodność jest na dobrym poziomie (90%).

Metody i narzędzia realizacji celów hodowlanych

Obecnie praca hodowlana w stadzie zarodowym merynosa polskiego w starym typie oparta jest na selekcji własnego materiału żeńskiego i męskiego z częściowym zakupem tryków z innych stad.

Odchów jagniąt rzeźnych trwa do masy ciała 35 kg, co jest uwarunkowane rynkiem zbytu i ekonomiką produkcji. Do szybszego osiągnięcia odpowiedniej masy ciała jagnięta są dokarmiane paszami własnymi (pełnoporcjowy granulat z własnej mieszalni , sianokiszonki z traw, zakiszane wysłodki, siano).

Źródło: "Kronika Wielkopolski", 1977, nr 3(12), str. 137-138.

Senior owczarstwa z Brylewa - Antoni Konieczny z czworaczkami (1979 r.)
(fotografia ze str. 392 "Monografii przedsiębiorstw hodowli zarodowej
Wielkopolski, Ziemi Lubuskiej i Pomorza Zachodniego w latach 1945-1984", PWRiL Odział w Poznaniu, 1985)